Afgelopen week viel mijn oog op een wedstrijd van de D1 van Barcelona. Tegenwoordig heet dat -13. Die jochies van beide ploegen speelden op een niveau dat ik nog niet eerder had gezien. Snelle passes, goede combinaties en zelfs een enkeling met een technisch hoogstandje.
Onwillekeurig gleden mijn gedachten af naar de Eredivisie, waardoor spontaan enkele aderen sprongen, en ik voor de zoveelste keer tijdens het schrijven met spoed naar een ziekenhuis moest. Inmiddels wil alleen een Italiaanse familie uit New York city mijn verzekering op zich nemen.
Terwijl ik op de behandeltafel lag, en enkele artsen mijn bloedbanen aan elkaar probeerden te plakken, moest ik ineens aan Johan denken, El Salavdor, ofwel De Verlosser. Grote fout, want de medici konden van voor af aan beginnen.
Voor velen is Johan geniaal mede vanwege zijn taalgebruik. Voor mij is het een ongeletterde pseudovedette gebleven, die maar in één ding uitblonk: verkeerde investeringen doen, met als hoogtepunt een varkensfokkerij in Israël.
Nu ja vooruit, kijk op het spelletje heeft hij als geen ander, maar gezien zijn uitleg tijdens een analyse, hunnie op rechts is geitenkaas, heb ik persoonlijk niet al te veel van hem opgestoken. Ik bedoel, ging het over de slechte staat van een prehistorisch monument of beschreef hij een voormalige geliefde die hij ooit eens ergens gruweldermate hard had verwend dat haar uiterlijk was gewijzigd?
Enkele jaren geleden zette De Verlosser Ajax in brand, en nam op niets ontziende wijze de macht over. Johannisten zeggen steevast dat hij geen macht heeft, maar afgelopen mei moest hij naar Amsterdam komen, omdat enkele volwassen mannen niet meer met elkaar wilden praten, en de directie, eveneens geformeerd door uitsluitend 18-plussers, het niet konden oplossen omdat Johan er niet was en niemand derhalve een beslissing durfde te nemen.
In Johan's filosofie is het namelijk een vereiste dat je hebt gevoetbald. Dat maakt je namelijk per definitie geschikt om een club te leiden. In dat kader is topbestuurder Tcheu La Ling als adviseur met verregaande bevoegdheden door Johan binnengeloodst. Tijdens de revolutie was dat het enige wat Johan destijds niet voor elkaar wist te krijgen, maar nu weten we wie er de baas is.
Het voorspelbare resultaat is dat Ajax geen dure aankopen meer mag doen, omdat de baby van de dochter van een fameuze oud speler een jongetje is, en zijn debuutkansen in het eerste niet door een malle aankoop mogen worden belemmerd. Die baby gaat namelijk gehaaid een grote worden, omdattie ut in se gene hep zitten, en daarmee dus niet in sun reet, maar da’s logisch. Kleedkamertaal is norm bij Ajax.
in een voor een wat breder publiek toegankelijker taalgebruik omgezet komt het er gewoon op neer dat Ajax om enkele topaankopen zit te springen, maar wordt belemmerd door een visie uit de tijd van de hunnenbedden die blijft volharden in het feit dat Ajax weer met eigen jeugd de Champions League kan gaan winnen, omdat ze destijds met elf man een mammoet konden vangen.
De laatste keer dat dat gebeurde was 20 jaar geleden. Met een jonge ploeg die barstte van het talent, aangevuld met twee routiniers. Maar in die ploeg zaten voldoende midden twintigers, en die mogen dus niet gekocht worden. En oh ja, er was een coach die eveneens de basis zou leggen voor een imposante, met prijzen gevulde loopbaan. Zoiets is niet te creëren, maar een gevolg van op de juiste tijd op de juiste plek zijn. Maar leg dat de beleidsbepalers in Amsterdam maar eens uit
Zolang de Johannistische stroming bij Ajax de macht in handen heeft weten we één ding zeker; Europese glorie is is alleen in het museum te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten