Ondanks de overdosis aan
voetbalwedstrijden zijn er gelukkig nog steeds van die avonden dat je zelfs je
vrouw kunt overtuigen om iets voor zichzelf te gaan doen. Manchester United - Real
Madrid is zo een gelegenheid. Normaliter weigert mijn TV beelden van deze twee
ploegen te vertonen, (ik heb thuis niks te vertellen) maar zelfs die is om.
Je gaat ruim op tijd
zitten, negeert het chauvinistische gebral van de Spaanse commentatoren over hun Real Madrid, waar meer buitenlanders
dan Spanjaarden spelen, en hoopt op een prachtpot.
Gedurende de eerste helft
krijg je inderdaad een topvoorstelling te zien. Het Theatre of Dreams maakt warempel zijn naam meer dan waar.
In razend tempo wordt de
bal door beide ploegen beroerd en heeft niemand tijd om adem te halen.
Kennelijk heeft de scheidsrechter daar ook problemen mee, en besluit in de
tweede helft het tempo wat uit de wedstrijd te halen door Nani van het veld te
sturen.
Mijn verbijstering maakt
snel plaats voor een milde vorm van woede, omdat miljoenen liefhebbers voor de
zoveelste keer worden betoeterd. Er zit immers een arbiter, ik geloof de 28e
man, aan een beeldscherm die eenvoudig had kunnen aantonen dat Nani de
aankomende Arbeloa niet had gezien en duidelijk voor de bal ging. Helaas mag dat
niet.
Mijn gedachten gingen
terug naar 2010 toen het Inter van Mourinho dankzij arbitrale dwalingen (Milito
scoorde in buitenspelpositie 3-1
in San Siro en de 2-0 van Bojan in Camp Nou werd ten
onrechte afgekeurd) de finale haalde.
Na de goal van mijn
vriend Cristiano schakel ik over naar een ander kanaal.
Videobeelden zijn een
gruwel voor Michel Platini, drievoudig Europees voetballer van het jaar, maar
vooral de man die met 39 dode supporters onder zijn voeten in het Heizelstadion
uitbundig zijn goal tegen Liverpool vierde. Wel heeft deze door de KNVB
gesteunde bobo tot op de dag van vandaag de mond vol van respect, sacrebleu!
Michel behoort tot de
middeleeuwse stroming die het charmant vindt als een scheidsrechter zich
‘vergist’. Inderdaad, tussen aanhalingstekens. Geregeld staat Platini met een
belchinees in contact, die dagelijks door hun goksyndicaten worden voorzien van
anonieme mobiele telefoons met 2 voorgeprogrammeerde nummers. 666A is voor
Platini, 666 B voor Ome Sep.
Dankzij deze connectie weten
bestuurders exact hoeveel er op hun bankrekeningen wordt bijgeschreven. Als
dank voor het tegenhouden van videobeelden kunnen wedstrijden worden gefixt, en
syndicaten betalen graag een commissie om dit zo te houden.
Toch pleit Platini voor
Financial Fair Play. In dat kader ontzegde hij vorig seizoen Mallorca
toegang tot de Europa League. Dat Real en United samen ongeveer 800 miljoen
schuld hebben is een detail.
Zolang bestuurders van
dit kaliber binnen de voetballerij op sleutelposities zitten, Respecteren zij
alleen hun eigen Financial Fair Play. Iedereen ziet het, iedereen weet het maar
niemand trekt zijn mond open. Bij deze roep ik op tot en wereldwijd protest
tegen voetbalcorruptie. Eruit met die graaiende schavuiten!
Mocht dat onverhoopt geen
succes worden, dan schud ik de laatste troefkaart uit mijn mouw:
Ik word supporter van een
Pim Pam Pet club.
Met videoarbitrage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten