Dynamische duo's

(c) ad.nl

In de jaren '70 van de vorige eeuw waren Nederlandse clubs gevreesd. Twee wereldbekers, vier Euopacups twee Uefacups en een verloren Uefa Cup finale (FC Twente) en twee verloren WK finales. Dominant aanwezig waren Johan van Ajax en Willem van Feijenoord, zoals men dat destijds nog schreef.

Beiden waren fenomenale spelers, namen geen blad voor de mond en hadden een mentaliteit die vandaag de dag niet met een complete zon is te vinden. Heden ten dage lopen de heertjes met Dolce en Gabana tasjes, lakken hun haartjes, en smeren extra large kauwgomplakplaatjes op hun huid (echte tattoos doen pijn, joh). Contrasterend met hun zelfvermeende ruige uiterlijk is het extreme juffertjesgedrag, wat zich al dan niet uit in schwalbes, zo goed uitgevoerd dat het een vak op zich dreigt te worden.

Johan en Willem zijn onverbiddelijk. Blijven hangen in hun eigen tijd als speler, da's een gaatje van een halve eeuw inmiddels. 

Johan komt met voorbeelden uit zijn eigen tijd. Jany van der Veen en Rinus Michels. Wat Johan vergeet is dat hijzelf voor een halfgevulde Meer speelde, terwijl de Arena tegenwoordig 4 x zoveel mensen bevat. Die zijn door Ajax omgedoopt van supporters tot klanten. En klanten willen nu eenmaal waar voor hun geld. Die zitten al jaren tegen Stuif es In op Tienertoer te kijken, en dachten dit jaar eindelijk wat kerels tussen de acnebrigade te kunnen ontwaren. Helaas is het verboden aankopen op te stellen, Ajax moet en zal lekker eigenwijs ten onder gaan in Europa.

Willem kan niet bevatten dat iemand het embleem van zijn broodheer kust, om vervolgens een week later vrolijk de technisch directeur van een andere club mondeling te laten weten erg tevreden te zijn met de nieuwe werkomgeving, een prachtclub, waarbij alles tot in de puntjes is geregeld. Jo en Wil zijn niet met hun tijd meegegaan, maar krijgen nog steeds zeepkistjes vanwaar zijn hun evangelie mogen schreeuwen. probleem voor hen is, dat hun volgelingen ouder zijn dan zijzelf, en daarmee een uitstervend ras. 

(c)ad.nl

Nu we het over uitsterven hebben, wanneer gaan Tanga Martin en Erik Gudde eens iets nuttigs doen? Van Geel heeft in al zijn jaren bij Feyenoord twee goede spelers aangekocht (Janmaat en Toornstra) en verder veel Feyenoorders geschoffeerd, en Gudde is neergezet om een nieuw stadion te regelen, iets waarin hij eveneens dermate succesvol is geweest, dat hij, net al zijn vriend Martin, alleen nog door Ajacieden op handen worden gedragen.

Afgelopen week kreeg VI redacteur Martijn Krabbendam te horen dat de spelersgroep en directie hem geen interviews meer geven. Dat komt, volgens Dirk Kuijt, omdat Krabbendam hem een keer op de cover had gezet, terwijl als als Fenerbahce speler niet wilde dat de Turken in de gaten kregen dat Dirk alleen voor het geld naar hun club was gekomen. Met een uitgestreken gezicht doet hij zijn beklag, en de interviewer durft hem helaas niet te vertellen dat elk blad, zelfs het hopeloos afgegleden VI, een hoofd-en eindredacteur hebben die bepalen waar wat wordt neergezet.

Klik hier voor het fantastische betoog van Kuijt, en de reacties van Krabbendam en VI

Tanga en Erik houden niet van kritiek, en gaan daarin zover dat ze zelfs een journalist aanpakken. Dat is het laatste wat ik zou doen. Uit betrouwbare bron weet ik dat Krabbendam een integere journalist is, en een aimabel mens. Maar hij heeft ook een groot netwerk en een podium dat VI heet. 

Hopelijk kunnen we binnenkort een remake van Ren je Rot zien.

Aa, Jee, Aa, Iks, de rest die doet ons niks

De titel is een deel van het refrein van een door de Ajax selectie eeh, tja, gemaakte meezinger. het was  twintig jaar geleden, en de voetballerij zag er iets anders uit. Ajax domineerde onder Van Gaal in de Champions League, Feyenoord speelde de halve finale van de Europacup II tegen, inderdaad, Rapid Wien, en ook PSV werd serieus genomen op de Europese velden, met spelers als Romario en Ronaldo (de dikke). Niemand, ook de Europese elite speelde graag tegen een Nederlandse club. In november 1995 werd Real Madrid in eigen stadion vernederd door Ajax, en niemand keek ervan op.

Inmiddels zijn we halverwege het tweede decennium van de 21e eeuw, en kunnen we concluderen dat het Nederlandse clubvoetbal het niveau van FC Vaticaanstad het bereikt. Met dank aan eigenwijze trainers, incompetente bestuurders, eigenwijze politici en fossielen in nog steeds denken dat ze het beter weten dan de rest, omdat niemand ze durft te vertellen dat het inmiddels 2015 is geworden.

Gisterenavond zag John Heitinga een ervaren verdediger,  vanaf de bank hoe John Veltman, een niet zo ervaren verdediger, stond te schutteren. Lasse Schöne, 29 zat ook op de bank om de ontwikkeling van een paar tieners niet te frustreren. Urby Emanuelson, 29, traint mee met de club. Als het de hoge heren van Ajax al behaagt hem een contract aan te bieden, hij is transfervrij, dan zal het een veredeld jeugdcontract zijn. Voor de goede orde, Emanuelson komt van de eigen jeugd en verkaste in 2012 naar Italië, waar het niet liep zoals hij had gewild. Hij kan op de hele linkerkant worden opgesteld, een heeft de broodnodige ervaring en heeft in Italië op mannenvoetbal gezeten. Ik garandeer u, als hij al een contract krijgt zal ook hij niet veel spelen. Beleid hè, da's logisch.

Frank de Boer werd vier jaar lang de hemel in geprezen omdat hij Neerlands favoriete club naar 4 landstitels had geleid. Wee de gene die durfde te stellen dat de concurrentie nog slechter was, en het spel onAjax'. Die had geen respect, nondeju! (maar dan in kleedkamertaal gebezigd, het Ajax vocabulaire). Frank werd geprezen om zijn authenticiteit, en zijn harde optredens indien noodzakelijk, Gisteren stelde De Boer dezelfde spelers op die in Oostenrijk een 2-0 voorsprong weggaven, en nog tegen tien man ook. Vroeger werd je bij Ajax gewisseld als je had gefaald, daar weet De Boer uit ervaring alles van. Tegenwoordig mag je in het kader van het vormingsproces lekker blijven leren, en afgaan. Zo ook de trainer.

Misschien was het meest tekenend voor de huidige staat van Aa, Jee, Aa, Iks de reactie van Super Frank. Jah,..eeh, jaaah, erg sneu dit.

Sneu? Je wordt uitgeschakeld door een stelletje gemankeerde Oostenrijkers die al in de competitie tegen Salzburg lieten zien dat ze er vol opklappen. Sneu? Een kind dat van zijn gespaarde zakgeld een ijsje koopt (in mijn tijd was dat zo, wij kregen geen 100 euro per week om drank en drugs van te kopen) en dat vervolgens op straat laat vallen, dat is sneu. Een club als Ajax dat zich onsterfelijk belachelijk maakt, omdat ze denken dat ze nog steeds een goede opleiding hebben, is humoristisch en toch grappig. Of een tragedie, het is maar welke pet u opheeft.

  

Voor de Ajax-neutrale voetballiefhebber is het een tenenkrommende ervaring om te moeten constateren dat het niet bereiken van de laatste voorronde van het meest prestigieuze clubtoernooi in Europa geen enkel probleem is. Wel sneu, zeker als je bedenkt dat ze zich nog voor de Europa League moeten zien te plaatsen. Ook dat wordt niet makkelijk, want in de D1 speelt een mega talent, die ondanks dat hij pas 13 is, misschien wel speeltijd moet krijgen in het eerste.

Nederland topsportland.