Feyenooit

Soms vraagt men mij uit te leggen wat Feyenoord nu zo speciaal maakt. Steevast verwijs ik dan naar het seizoen ‘98/’99. Eerste ronde UEFA Cup. VfB Stuttgart-Feyenoord 1-3. Op een vraag van een Duitse journalist aan Feyenoord trainer Leo Beenhakker wat er mis was met het Duitse voetbal kwam een inmiddels legendarisch antwoord: Haben Sie eine Stunde?

Twee weken later verloor Feyenoord in de Kuip met 0-3 en extra zout in de wonde was de aanwezigheid van oud Ajacied Frank Verlaat in de Duitse gelederen.

Kerels van het formaat vliegdekschip lieten hun tranen de vrije loop, keurig gecoiffeerde Heren legden hun hoofd in de handen om met een welgemeende snik te constateren dat “dit alleen maar hier kan.”. Mannen met hangsnorren die spontaan een halve meter verder zakten en zich verontschuldigden aan hun gasten die voor het eerst in de Kuip kwamen.

Om vervolgens de eerstvolgende competitiewedstrijd weer allen voor een uitverkochte Kuip te zorgen en de ploeg naar een overwinning te schreeuwen.

Inmiddels zit de prachtig zelfingenomen technisch directeur Martin van Geel met zijn eigen uitspraken in de knoop. Aanvankelijk meldde hij dat het bijeenhouden van de ploeg voorwaarde was om voor de prijzen te spelen, na drie nederlagen op rij zegt hij vrolijk dat het verwachtingspatroon te hoog is en dat de ploeg verse input mist. Spelers zijn na vorig jaar ineens niet beter geworden. Terwijl de goegemeente zich bescheurt, staat zijn gezicht strakker dan dat van de gemiddelde hoogbejaarde botoxverslaafde.

Van al zijn aankopen, Guidetti en Pellé kwamen buiten hem om, is alleen Daryl Janmaat Feyenoordwaardig. De rest is niveautje FC Wageningen, en die club bestaat inderdaad niet meer. Toch vind Martin zichzelf heel geslaagd en waag het niet hem tegen te spreken. Een technisch directeur is vandaag de dag geen clubman meer, maar een prostituee in maatpak. En da’s doorgaans geen garantie voor succes.

Erger dan zijn aanwezigheid is dat het zeer getalenteerde elftal door alle manden is gevallen nadat Ronald Koeman, terecht, de lat wat hoger legde. Volwaardige internationals verkrampen in Zwolle en lieten zich door het instabiele Twente in eigen huis afslachten. Kortom, het is weer armoede troef op het veld.

Het bestuur van Feyenoord is al jaren van dat niveau. Ze blonken uit in censuur van spandoeken in het stadion, het vernederen van grootheden als Fred Blankemeijer, het toestaan dat Feyenoord 1 niet op de begrafenis van Coen Moulijn was, en het niet realiseren van het broodnodige nieuwe stadion. Uiteraard blijven zij het pluche warm houden, ondanks dat ditzelfde collectief de club in het schuldenravijn trapte. Om het  clubhart te tonen zette zij ex-voetballer Graeme Rutjes in de Raad van Commissarissen. Het feit dat Rutjes nog nooit, ik herhaal nooit, één wedstrijd voor Feyenoord speelde was niet relevant. Hij is het voetbalverstand in de RvC.

Kortom, zolang figuren van het kaliber Van Geel en Gudde aan de macht zijn, halen zij nietszeggende figuren binnen. En met het gegarandeerde vertrek van Ronald Koeman eind van dit seizoen kunnen we vaststellen dat een van de mooiste clubs van Europa een anonieme rol blijft vertolken in de nationale jeugdcompetitie die Eredivisie heet.

En dat is ook slecht voor het Nederlandse voetbal.